Podziękowania i przekierowania

Podziękowania ​

​​

Po pierwsze, chciałybyśmy serdecznie podziękować panu Manfredowi Lempertowi. Spotkałyśmy się na wystawie stałej w Haus Schlesien całkiem przypadkowo, ale jego historia była tak fascynująca, że teraz odgrywa kluczową rolę w naszym projekcie. Chciałybyśmy również podziękować jemu i jego żonie Ursel Lempert za wielką gościnność, z jaką zostaliśmy przyjęci.

​

Bez pracy wykonanej przez naszego rodzinnego historyka Tomasza Klimasiewicza, nie wiedziałybyśmy od czego zacząć w naszym projekcie. Udostępnił nam dokumenty, zdjęcia i drzewa genealogiczne, które wcześniej opracował, co znacznie ułatwiło nam realizację projektu. Chciałybyśmy podziękować mu za jego dokonania, które sprawiły, że nasz projekt naprawdę ruszył z miejsca.

Cała rodzina Paliców i Klimasiewiczów bardzo nam pomogła. Nasza babcia Teresa Biszta przekazała nam wiele rodzinnych opowieści. Szczególnie wiele wniosła do projektu nasza stryjeczna babcia Józefa Kulczycka. Jej wspomnienia pomogły nam zrekonstruować historię rodziny po jej przyjeździe i za jej zgodą utrwaliłyśmy je w wywiadzie ze świadkiem epoki. Chciałybyśmy wyrazić nasze szczere podziękowania za gościnność, z jaką zostałyśmy przyjęte przez naszą dalszą rodzinę. Chociaż nie poznałyśmy się nigdy przed rozpoczęciem naszego projektu, od samego początku czułyśmy się u nich jak w domu. Teraz wiemy, co znaczy „Sami Swoi”😊 Nasi wujkowie Wojciech i Krzysztof Biszta byli bardzo pomocni przy testowaniu strony – wielkie dzięki!

Książka pani Karoliny Kuszyk „Poniemieckie” stanowi imponujące ujęcie życia na Śląsku po przesiedleniach. Jej przemyślenia były bardzo pomocne przy opracowywaniu konsekwencji „repatriacji”. Jesteśmy wdzięczne, że pani Kuszyk zgodziła się na wywiad autorski, w którym szczegółowo objaśniła nam realia życia w „poniemieckim”. Jej książka pomogła nam zrozumieć tak złożony temat i ułatwiła nam dużą część projektu.

Aby dowiedzieć się więcej o niemieckiej stronie wypędzeń, udałyśmy się do Haus Schlesien w Königswinter. Mieliśmy szczęście spotkać tam panią Silke Findeisen. Od razu wyszukała dla nas literaturę i archiwalia na interesujący nas temat. Jeszcze później przysłała nam skany i zdjęcia archiwaliów w wysokiej rozdzielczości, a źródła literackie, które nam poleciła (Atlas o historii Europy Środkowo-Wschodniej!) stanowiły podstawę naszego projektu. Chcemy bardzo serdecznie podziękować pani Findeisen.

Po polskiej stronie naszego projektu, jedna książka była szczególnie ważna dla naszej rodzinnej perspektywy: „Dawidów koło Lwowa” autorstwa dr Dariusza Zielonki. Książka dr Zielonki opisuje historię wsi od jej początków. Nasza rodzina skontaktowała się z nim i otrzymaliśmy od niego dodatkowe dokumenty z epoki. Dzięki temu mogłyśmy lepiej opracować historię naszej rodziny przed i w trakcie wyjazdu. Bardzo dziękujemy!

Relacje świadków epoki również były bardzo ważne dla polskiej części naszej historii. Jesteśmy wdzięczni Centrum Historycznemu „Zajezdnia” we Wrocławiu za opracowanie wywiadów ze świadkami epoki: Romaną Szehidewicz, Ryszardem Lisem i Józefem Gulewiczem. Szczególne podziękowania należą się dr Dariuszowi Misiejukowi i panu Pawłowi Wysockiemu, którzy udostępnili je nam podczas wizyty w „Zajezdni”.

Podczas naszej wizyty w Archiwum Państwowym we Wrocławiu spotkał się z nami pan Grzegorz Gielec. Wyjaśnił nam szczegółowo różne narzędzia archiwalne i podał wiele pomocnych linków do przeszukiwania archiwów cyfrowych, z których mogłyśmy korzystać również z Niemiec. Chcemy podziękować mu za jego zaangażowanie i pomoc.

 

Nasz tutor, pan Christian Altmaier, sprawdził uważnie nasze teksty i przekazał nam wiele konstruktywnych uwag. Pomógł nam także wygładzić szorstkie językowo miejsca w tekście. Dziękujemy mu za jego wsparcie.
 

Na koniec wielkie podziękowania dla naszych rodziców. Pomogli nam pokonać bariery językowe między niemieckim a polskim i wskazali rozdziały polskiej historii, które były najbardziej istotne dla naszego projektu. Wozili nas na nasze wyprawy badawcze i zachęcali do odkrywania historii naszych przodków. Dziękujemy!